Confecta res esset.

Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

De vacuitate doloris eadem sententia erit. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Bork

Tum mihi Piso: Quid ergo?

Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte
isto modo dicerentur.

1. Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?
2. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
3. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus.
4. Restinguet citius, si ardentem acceperit.
5. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.
6. Quae contraria sunt his, malane?
7. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.

Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.

Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Bork Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Eaedem res maneant alio modo. Facete M. Negare non possum.

Quare attende, quaeso. Tanta vis admonitionis inest in locis; Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Pauca mutat vel plura sane; Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Hic ambiguo ludimur.

Pugnant Stoici cum Peripateticis. Easdemne res?

• Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
• Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
• Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
• Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere?